وبلاگ تخصصی اتاق عمل

در شكستگی باز به علت احتمال ورود میكروب امكان بروز عفونت های شدید بیشتر از شكستگی بسته می باشد

دررفتگی :
هرگاه دو سطح استخوانی كه در محل مفصل روبروی هم قرار می گیرند بطور كامل یا ناقص از محل خود جابجا می شوند به این حالت دررفتگی گفته می شود . این حالت معمولاً با پارگی و آسیب به رباطهای نگه دارنده اطراف مفصل همراه است . حركت دادن محل دررفتگی همانند شكستگی بسیار دردناك و گاهی غیر عملی است . برای پیشگیری از آسیب به اعصاب و رگهای خونی و همچنین كاهش درد مصدوم باید مانع از حركت مفصل شوید (آتل بندی) .

پیچ خوردگی :
آسیبی است كه به علت كشیده شدن بیش از حد رباط های محافظ مفاصل به وجود می آید . در موارد پیچ خوردگی نیز برای كاهش درد مصدوم و جلوگیری ار ایجاد آسیب بیشتر , باید در اسرع وقت اقدام به بی حركت كردن عضو صدمه دیده كنید (اتل بندی ).

شكستگی جمجمه می تواند با خونریزی داخل جمجمه ای یا ضربه مغزی همراه باشد . بنابراین باید سطح هوشیاری مصدوم , وضعیت تنفس و گردش خون , واكنش تقارن مردمك ها و حس و حركت اندام ها را بررسی كرد و در صورت لزوم و كمك های اولیه مناسب را برا ی مصدوم انجام داد . در این موارد ثابت كردن سر و گردن را فراموش نكنید .

شكستگی دنده ها گاهی با آسیب به ریه , قلب , كبد یا طحال همراه است . به تنفس , نبض و فشارخون مصدوم توجه كنید و ه دنبال علائم خونریزی داخلی باشید .

شكستگی لگن و ران به علت مجاورت با رگ های خونی بزرگ همیشه با خطر خونریزی شدید داخلی و حتی مرگ مصدوم همراه هستند . همچنین خطر دیررس دیگر حركت چربی در خون (آمبولی چربی) به دنبال این شكستگی ها ( به ویژه شكستگی استخوان ران ) و انسداد رگ های ریه است كه معمولاً در عرض 24 تا 72 ساعت بعد از شكستگی روی می دهد و با سرفه , تنگی نفس , احساس بی قراری و اضطراب , تند شدن تنفس و نبض مصدوم و علائم شوك همراه است . آتل بندی و ثابت كردن سریع شكستگی ران بلافاصله پس از وقوع حادثه , احتمال بروز این عارضه ی خطرناك را تا حد زیادی كاهش می دهد .
لگن در برگیرنده اندام ها یادراری – تناسلی است و شكستن لگن خطر آسیب به این اندام ها را در بر دارد .

شكستگی مهره های ستون فقرات ( به ویژه مهره های گردنی ) از اهمیت بالایی برخوردار است و نیاز به مراقبتهای خاص دارد . بنابراین به علائم و نشانه های آسیب به ستون فقرات (مثل زخم , كبودی یا سایر علائم ضربه به سر , گردن و ستون فقرات , دردناك بودن ستون فقرات هنگام لمس , ضعف , فلج یا عدم توانایی در حركت دادن اندام ها و از دست دادن حس یا مورمور شدن قسمتی از بدن در زیر ناحیه صدمه دیده ) توجه كنید و در صورت لزوم كمك های اولیه زیر را برای مصدوم انجام دهید :

1- مصدوم را در وضعیت ثابت نگه دارید و از هر گونه جابه جایی مصدوم به شدت پرهیز كنید .

2- به سطح هوشیاری , راه هوایی , تنفس و گردش خون مصدوم توجه كنید . تنفس این بیماران ممكن است به صورت شكمی باشد (بالا و پایین آمدن شكم با هر بار تنفس )

3- نبض , حس و حركت اندام ها رابررسی كنید .

4- كمكهای اولیه را برای سایر عوارض و صدمات جدی مصدوم را انجام دهید .

5- جز برای انجام احیای قلبی –ریوی یا دور كردن مصدوم از محل ناامن و خطرناك , اقدام به جابجایی مصدوم نكنید .

6- با كمك تخته كمری كوتاه یا بلند , ستون مهره های مصدوم را ثابت كنید .

7- تا رسیدن نیروهای امدادی به محل , از هرگونه جابه جایی مصدوم به شدت خودداری كنید و به ارزیابی مداوم و یادداشت علائم حیاتی وی ادامه دهید .

شكستگی جمجمه می تواند با خونریزی داخل جمجمه ای یا ضربه مغزی همراه باشد . بنابراین باید سطح هوشیاری مصدوم , وضعیت تنفس و گردش خون , واكنش تقارن مردمك ها و حس و حركت اندام ها را بررسی كرد و در صورت لزوم و كمك های اولیه مناسب را برا ی مصدوم انجام داد . در این موارد ثابت كردن سر و گردن را فراموش نكنید .

شكستگی دنده ها گاهی با آسیب به ریه , قلب , كبد یا طحال همراه است . به تنفس , نبض و فشارخون مصدوم توجه كنید و ه دنبال علائم خونریزی داخلی باشید .

شكستگی لگن و ران به علت مجاورت با رگ های خونی بزرگ همیشه با خطر خونریزی شدید داخلی و حتی مرگ مصدوم همراه هستند . همچنین خطر دیررس دیگر حركت چربی در خون (آمبولی چربی) به دنبال این شكستگی ها ( به ویژه شكستگی استخوان ران ) و انسداد رگ های ریه است كه معمولاً در عرض 24 تا 72 ساعت بعد از شكستگی روی می دهد و با سرفه , تنگی نفس , احساس بی قراری و اضطراب , تند شدن تنفس و نبض مصدوم و علائم شوك همراه است . آتل بندی و ثابت كردن سریع شكستگی ران بلافاصله پس از وقوع حادثه , احتمال بروز این عارضه ی خطرناك را تا حد زیادی كاهش می دهد .
لگن در برگیرنده اندام ها یادراری – تناسلی است و شكستن لگن خطر آسیب به این اندام ها را در بر دارد