وبلاگ تخصصی اتاق عمل

شيوع دوربيني(هيپروپي) از نزديك بيني كمتر است. دوربيني معمولا در حدود 1+ تا 4+ ديوپتر بوده و بندرت به 8 ديوپتر و بالاتر مي‏رسد. دوربيني وقتي ايجاد مي‏شود كه يا چشم نسبت به انحناي قرنيه طول كمتري داشته و يا قرنيه نسبت به طول چشم انحناي كمتري دارد, در نتيجه نور وارده به چشم در پشت شبكيه متمركز مي‏شود. در اين حالت اشياي دور تار بنظر مي‏رسند و تصاوير نزديك حتي بيشتر تار مي‏شوند. افراد جوان كه دوربين هستند مي‏توانند با استفاده از قدرت متمركزكننده عدسي چشم, تصوير را از پشت شبكيه به روي شبكيه بياندازند و در نتيجه واضح ببينند. اما در دوربيني شديد يا سنين بالاتر اين توانايي كاهش يافته و بيماران احتياج به عينك مطالعه يا عينك دو ديد دارند.

با افزايش سن توانايي متمركز كردن تصوير بر روي شبكيه كاهش مي‏يابد و بتدريج وابستگي چشم‏هاي دوربين به عينك بيشتر مي‏شود و به شماره بالاتري نياز پيدا مي‏كنند. معمولا در افراد دوربين نمره واقعي چشم بالاتر از عينك مورد استفاده آنها مي‏باشد. براي اصلاح دوربيني از عدسيهاي محدب استفاده مي‏شود كه با علامت مثبت(+) تجويز مي شوند. چشم از پشت اين عينكها درشت‏تر بنظر مي‏رسد.