كمپرس گرم (روزی 2 تا 3 بار و هر بار 5 تا 10 دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم برجستگی، ممكن است به باز شدن مجرای غده چربی كمك كند و باعث بهبود سریع تر شالازیون شود.

 

درمان

شالازیون های خیلی كوچك كه ظاهر ناخوشایندی ندارند، احتیاج به درمان خاصی هم ندارند و معمولا به مرور زمان خود به خود برطرف می شوند.

شالازیون های بزرگ تر به دو دلیل، نیاز به درمان پیدا می كنند:

1- شالازیون های بزرگ تر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری، مشكل ساز هستند، ضمن آن كه بهبود خود به خودی آن ها ممكن است چند ماه طول بكشد.

2- شالازیون های بزرگ به خصوص در لبه پلك بالایی چشم، روی قرنیه فشار می آورند و با تغییر شكل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می شوند.

پس در این گونه موارد برای درمان حتما از چشم پزشك كمك بگیرید.

روش اصلی درمان در این حالت، جراحی شالازیون است كه با استفاده از بی حسی موضعی انجام می گیرد.

روش دیگر، تزریق داروهای استروئیدی در داخل برجستگی لبه ی پلك (شالازیون) است كه معمولا در مواردی به كار می رود كه یا تعداد زیادی شالازیون كوچك وجود دارد كه نتوان آن ها را با جراحی خارج كرد، و یا شالازیون در جایی باشد كه جراحی آن احتمال ایجاد آسیب چشمی را به همراه داشته باشد.

 

شالازیون های پی در پی

در برخی از افراد، شالازیون مكررا عود می كند. در این حالت لازم است فرد حتما توسط چشم پزشك معاینه شود، زیرا:

الف) گاهی اوقات بیماری های خطرناک چشمی، مثل تومورهای بدخیم پلك، به صورت شالازیون های مكرر تظاهر پیدا می كنند كه تشخیص آن ها و تمایزشان از شالازیون معمولی، فقط از عهده چشم پزشك برمی آید.

ب) در برخی موارد، بیماری های دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلك (بلفاریت) یا مشكلات غدد ترشح كننده چربی لبه پلك (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیون های مكرر می شوند.

در این حالت كنترل این بیماری ها توسط چشم پزشك، به جلوگیری از عود شالازیون كمك می كند